
Είναι πολύ κοινωνικός!!!! Δηλαδή;
Έχει πολύ κοινωνικότητα, βγαίνει συνέχεια έξω, είναι δημοφιλής, όπου και αν βρεθεί έχει γνωστούς, στα media έχει εκατοντάδες φίλους, είναι πολύ ομιλητικός, πολύ εξωστρεφής, πολύ αγαπητός.
Στην εποχή μας όποιος δεν εμπίπτει στην παραπάνω παράγραφο είναι λίγο κοινωνικός και … σε περίπτωση όπου απαξιώνει τις παραπάνω δραστηριότητες είναι ακοινώνητος!
Όλοι γνωρίζετε ότι ο άνθρωπος είναι ένα βιολογικό και κοινωνικό ον. Από την νηπιακή του ηλικία αντιλαμβάνεται, κατανοεί, διαμορφώνει, εξελίσσει τον εαυτό του μέσα σε ένα κοινωνικό σύνολο, μικρό ή και μεγάλο.
Η κοινωνία – κινούμενη στους ρυθμούς και τις επιταγές της παγκόσμιας οικονομίας- ορίζει και τροποποιεί το περιεχόμενο της κοινωνικότητας. Η μοντέρνα τάση θέλει να αποδυναμώσει την αξία τών κοινωνικών σχέσεων και να τις υποβιβάσει σε απλές κοινωνικές επαφές….και το πετυχαίνει, στο βαθμό που και εσείς μιλάτε με τις λέξεις που σάς σερβίρει, αποδέχεστε το περιεχόμενο τους και το εφαρμόζετε εμπράκτως.
Σάς διαφεύγει, όμως το σημαντικότερο: Η σύνδεση τής κοινωνικότητας με το συναίσθημα!
Η γνήσια, ειλικρινής, υγιής κοινωνικότητα εμπεριέχει τα κοινωνικά συναισθήματα, όπως της αλληλεγγύης, της αλληλοβοήθειας, της προσφοράς, τού σεβασμού. Ο ένας δίνει σε έναν άλλο και ο άλλος σε κάποιον τρίτο, χωρίς την προσδοκία τού ανταλλάγματος. Έτσι υφαίνεται ένας στέρεος και συμπαγής κοινωνικός ιστός.
Σε όλους όσοι ακολουθούν τον παραπάνω κανόνα, η κοινωνία που ζούμε απονέμει το βραβείο της Ανθρωπιάς, θέλοντας να κάνει σαφή το διαχωρισμό ανάμεσα στον Κοινωνικό και στον Άνθρωπο!!
Ποιοι σέβονται και ακολουθούν πιστά την κοινωνική τους φύση; Εκείνοι που αντιστέκονται στην ξέχειλη μόδα τού ατομικισμού, στη χύδην ανταλλαγή και στη βιαστική αναρρίχηση μέσω των ‘γνωστών’. Εκείνοι που παιδεύουν το νου τους, καλλιεργούν τα συναισθήματα τους, αντιστέκονται στην αλλοτρίωση και πραγμοποίηση του ανθρώπου, απολογούνται στη συνείδηση τους. Εκείνοι που αποδέχονται τους περιορισμούς και τις στερήσεις της πραγματικότητας χωρίς υστερία, που παρακολουθούν ψύχραιμα και όχι παθητικά την μετάλλαξη τής κοινωνίας, αναγνωρίζουν τις ματαιώσεις, απορρίψεις και προδοσίες ως εφαλτήριο ψυχικής ανάπτυξης. Εκείνοι που δεν μιλούν μόνον για το Εγώ τους, δεν πηγαίνουν στον ψυχολόγο να για θεριέψουν το Εγώ τους. Εκείνοι που βρίσκουν την ισορροπία τους ανάμεσα στο Εγώ και το Εμείς μέσω τής αγάπης για τον άνθρωπο!
Αυτοί οι άνθρωποι λέγονται κοινωνικοί! Περπατούν σεμνά ανάμεσα σας, ο λόγος τους είναι ταπεινός, η φωνή τους σταθερή και το βλέμμα τους περήφανο! Παρά το ότι νιώθουν ξένοι σε αυτή την κοινωνία, απομονωμένοι, σαν μην χωρούν μέσα της… αγωνίζονται με τον δικό τους τρόπο για τον συνάνθρωπο τους.
Με σεβασμό
Μαρία Βακάλη